Şiələrin itaət edib, tabe olmaları hesab üzündən, fəryad çəkmələri verilən göstərişə uyğun, susmaları plan əsasında və bir sözlə, hər şey hesab-kitabla idi. Onların işinin yalnız bir çatışmazlığı var idi və o da bir-birlərini daha az görmələri idi. Bir şəhərin camaatı və eyni bölgənin şiələri, təbii ki, bir-birilərini görürdülər, lakin hər bir İmamın (ə) zəmanəsində yaşayan şiələr üçün ümumdünyəvi bir yığıncaq lazım idi. Həmin tarix Ərbəin günü, iştirak ediləcək yer isə Kərbəla torpağıdır.
