Əksər imamlar tanınmayıblar. İmam Həsən Müctəba (ə) o əzəməti ilə tanınmayıbdır. Həzrət Museyi-Kazim (ə), Həzrət Hadi (ə) və İmam Cəfər Sadiq (ə) o böyüklükdə və fövqəladə təşkilatlanma ilə dünyada tanınmayıblar.​

Şiə cəmiyyəti içərisində imamlara mərifət cəhətdən çox nöqsanlarımız vardır. Bəzən bir cəhətə aşırı dərəcədə və səthi surətdə (dəlillərlə) diqqət ayrılıb, digər cəhətlər isə diqqətdən kənarda qalıb. Bəzən də, hətta bu ifrat dərəcədə yanaşılana da diqqət edilməmiş və elə həmin zahiri məsələlər və zahiri diqqətlərlə kifayət olunmuşdur.​

Məncə, biz şiə cəmiyyəti olaraq bizim üzərimizə düşən böyük bir vəzifə öz imamlarımızı dünyaya tanıtdırmaqdır.​

İran İmam Rzanın İranıdır. 8-ci imam olan şəfqətli imamın bərəkəti bütün ölkə əhalisinin vəziyyətinə şamildir.​

Demək olmaz ki, başqa zamanlarda bu hərəkət (mübarizə) pik həddə çatmadı. Xeyr, İmam Rzanın (ə) dövründə və digər zamanlarda da vəziyyət belə idi. Lakin İmam Sadiqin (ə) dövründə bir fürsət irəli gəldi və bu böyük şəxsiyyət bir iş gördü ki, cəmiyyətdə düzgün İslami mərifətin (dərindən tanımağın) əsaslarının möhkəmlənməsi ilə daha təhriflər bu prinspləri aradan apara bilməzdi. O şəxsiyyətin gördüyü həmin iş bu zəminin qalması və tarixin hər bir dövründə ləyaqəti olan şəxslərin bu zəmindən istifadə edərək İslam hökuməti və İslami dəyərlərə əsaslanan köklü təməl prinsiplərini meydana gətirmək və bu üstün olan binanı tikib hazırlaya bilməsinə səbəb oldu. Bu, İmam Sadiqin (ə) gördüyü bir iş idi.

Əhli-beytə mərifəti olan kəslərin qəlbində Kərbəla eşqi və şövqü diridir.

Səfəvilərin ölkədə etdikləri böyük xidmət Əhli-beyt (ə) məzhəbini bütün İran boyu yaymaqları idi. Bu gün sizin Əhli-beytə (ə) olan məhəbbət və ehtiramınız, habelə bütün siyasi, ictimai, məzhəbi və başqa zəminlərdə Əhli-beytdən (ə) aldığımız dərs onların bərəkətinə görədir.

Ərdəbillilər İran üçün iki böyük iş gördülər; bunlardan biri milli və digəri də məzhəbi iş idi. Milli iş ölkənin vəhdətindən ibarət idi, yəni İranda gördüyünüz bu birlik və vəhdət Səfəvilərin gördükləri işdir. Məzhəbi iş də Əhli-beyt (ə) məzhəbinin yayılması idi. Əlbəttə, İranlıların qədimdən Əhli-beytə ehtiram və məhəbbətləri var idi, lakin Əhli-beytin məzhəbi vüsət tapmamışdı, qürbətdə idi.

Həzrət Zəhranın (ə) mövlud günü münasibəti ilə