Bir məsələ "Əksinə (şəhidlər) Allah yanında ruzilərdən bəhrələnirlər" ayəsinin şəhidlərin məqamına işarə etməsidir, digər bir məsələ isə onların verdiyi mesajdır; "Arxalarınca (hələ gəlib) onlara qoşulmamış kəslərə müjdə verərlər ki, onlar üçün nə bir qorxu var və nə də qəmgin olacaqlar". Bu yolda heç bir qəm-qüssə yoxdur. Bu yol fərəh, fərəc, şadlıq və ürəkoxşayan bir yoldur. Budur, şəhidlərin mesajı. Yəni şəhidlər bizləri təşviq edirlər və deyirlər ki, bizim getdiyimiz bu yolun ardınca siz də gəlin.

"Həqiqətən, Allah möminlərin canlarını və mallarını onlardan qarşılığında cənnət verməklə alıb". Ayə göstərir ki, bu, Allahla müamilə etməkdir. "Allah yolunda vuruşurlar və beləliklə, öldürürlər və öldürülürlər". Hər ikisi – həm düşməni məhv etmək, həm də bu yolda öldürülmək dəyərdir və bu, Allah ilə olunan müamilədir. Şəhid öz canını verib və varlıq aləminin ən üstün dəyərlərindən olan İlahi razılığı kəsb edibdir. Yəni şəhidlər bizləri təşviq edirlər və deyirlər ki, bizim getdiyimiz bu yolun ardınca sizlər də gəlin.

Mühüm olan budur ki, bizlər şəhidlərin yolunu təqib edək, şəhidlərin verdiyi dərsləri öyrənək və əməl edək. Şəhadət məsələsinə gəldikdə isə, həqiqətən, dilimiz şəhadət rütbəsi və şəhidlərin dərəcələri haqqında danışmağa acizdir.

Səfəvilərin ölkədə etdikləri böyük xidmət Əhli-beyt (ə) məzhəbini bütün İran boyu yaymaqları idi. Bu gün sizin Əhli-beytə (ə) olan məhəbbət və ehtiramınız, habelə bütün siyasi, ictimai, məzhəbi və başqa zəminlərdə Əhli-beytdən (ə) aldığımız dərs onların bərəkətinə görədir.

Ərdəbillilər İran üçün iki böyük iş gördülər; bunlardan biri milli və digəri də məzhəbi iş idi. Milli iş ölkənin vəhdətindən ibarət idi, yəni İranda gördüyünüz bu birlik və vəhdət Səfəvilərin gördükləri işdir. Məzhəbi iş də Əhli-beyt (ə) məzhəbinin yayılması idi. Əlbəttə, İranlıların qədimdən Əhli-beytə ehtiram və məhəbbətləri var idi, lakin Əhli-beytin məzhəbi vüsət tapmamışdı, qürbətdə idi.

Cihad və mücahidlik meydanında olmaq məsələsində də Ərdəbillilər insafən birinci cərgədə dayananlar içərisindədir. Təxminən Ərdəbildən 35000 döyüşçünün cəbhəyə getməsi yaxşı və yüksək bir göstəricidir. Bu bölgə təqribən 3400, yaxud daha çox şəhid verməklə bərabər, bu məntəqədə çoxlu qazi və əzəmətli şəhid ailələri vardır. Ərdəbilin şəhadətnaməsi (kimliyini göstərən) bunlardır.

İslam tarixinin ən böyük faciələrindən biri Məhərrəm ayının on birinci günü baş verdi. Peyğəmbər (s) ailəsindən əsir düşənlər İslam tarixinin ən əziz və ən şərafətli insanlarından idilər. Əsirlər arasında elə qadınlar küçə və bazarlarda gəzdirildilər ki, o günün İslam cəmiyyəti arasında onların ləyaqət və şərəf baxımından bənzərləri yox idi. Bu əziz insanları əsir götürənlər İslamdan zərrə qədər payları olmayan, (ümumiyyətlə) İslamla əlaqələri olmayan, habelə öz zamanlarının ən xəbis və ən səviyyəsiz insanları idilər.

Diqqətli olmalı və düşməni tanımaqda səhvə yol verməməliyik. İmam Xomeyni (r.ə) o "Bəsirət gözü" ilə dedi ki, nə qədər bacarırsınız, Amerika üzərinə fəryad edin.

Fransa və Sovet Bolşevik inqilabında bir sıra qruplar inqilab tərəfdarı ünvanında ayağa qalxdılar. Onlar əsaslı prinsiplərə bağlı olmayan dağıdıcı (qruplar) idilər. Lakin SEPAH İslam İnqilabının əvvəlində təşkil olunduğu ilk gündən bir təşkilat kimi fədakarlıq kimi dəyərlərə sahib idi.

Bu gün SEPAH dünyada ən böyük antiterror təşkilatıdır. Hərbi cəhətdən təchiz olunmuş bir təşkilatdır. Bu təşkilat dünyada bir çox böyük orduların edə bilmədiyi işləri görə bilən yararlı və müstəqil bir təşkilatdır.