Məhz bu, Həzrət Məhdi (ə) haqqında müxaliflərin irəli sürdüyü və daim təkrarladıqları yeganə etirazdır. Lakin Qurani-Kərim bu ağlabatan olmamaq şübhəsini açıq-aşkar aradan qaldırır. 

Şiələr arasında olan bu etiqad və inancın ən böyük xüsusiyyəti ümid yaratmaqdır. Şiə cəmiyyəti təkcə öz keçmişdəki öz tarixinin əsas üstün məqamlarına əsaslanmır, gələcəyə də baxır. Şiə inancına görə, məhdəviyyət məsələsinə etiqadı olan bir nəfər ən çətin şəraitdə belə, qəlbi heç zaman ümidsiz olmur və həmişə onda ümid şöləsi mövcuddur.

Haradadır zalımların kökünü kəsmək üçün hazırlanmış şəxs? Haradadır sapma və əyriliyi düzəltmək üçün intizarı çəkilən? Haradadır zülmü və düşmənçiliyi aradan qaldırmaq üçün ümid edilən?