Əhli-beytə mərifəti olan kəslərin qəlbində Kərbəla eşqi və şövqü diridir.

Bizim şiə cəmiyyəti üçün ən böyük nemətlərdən biri İmam Hüseynin (ə) xatırlanması və yad olunması, yəni əzadarlıq məclisləri, Məhərrəmlik və Aşura nemətidir.

Aşura dərsləri siz İran millətinin zamanın Hüseyni sayılan şəxsin və Əba Əbdillahın (ə) övladı arxasında həyata keçirdiyiniz həmin böyük və əzəmətli inqilabdır.

Kim deyə bilər ki, İslam aləmi, İslam tarixi və İslami düşüncə Hüseyn ibn Əlinin (ə) şəhadəti ilə ziyana uğradı?! Bəşəriyyət tarixinin böyük şəxsiyyəti və məsum imamı olan Hüseyn ibn Əli (ə) insanların əlindən çıxdı, lakin İslamın qalıcılığı onun coşan pak qanı ilə zəmanətləndi.

Aşuranın mesaj və dərsləri vardır. Aşura dərs verir ki, dinin qorunmasından ötrü fədakarlıq göstərmək gərəkdir, Quran yolunda hər bir şeydən keçmək lazımdır. (Aşura) Dərs verir ki, haqla batil arasındakı döyüş meydanında hər kəs: böyük-kiçik, qadın-kişi, cavan-qoca, yuxarı və ya aşağı təbəqəli (insanlar), imam və rəiyyət bir cərgədə yer alırlar. Dərs verir ki, düşmən cəbhəsi bütün zahiri imkanlarına baxmayaraq, asanlıqla zərbəyə məruz qalandır. Necə ki, Bəni-Üməyyə cəbhəsi Aşura əsirləri karvanının vasitəsi ilə Kufədə, Şamda, Mədinədə zərər gördü və nəhayət, bu macəra Süfyani cərəyanının aradan getməsi ilə nəticələndi.

Məhərrəmlik təkcə Aşura ongünlüyü deyil. Tarixdə Məhərrəm ayında əzəmətli bir hadisə baş verdi ki, bu hadisə tamam olan deyildir.

Bu gün cihadi şəkildə, gecə-gündüz və yorulmadan işləmək ölkənin bütün məsullarının öhdəsində olan vəzifədir. Biz kifayət qədər hərəkət edib üzüyuxarı və kəskin yoxuşu keçib zirvələrə yaxınlaşmışıq. Yorulmamalıyıq, bu gün yorulmaq və naümid olmaq zamanı deyil. Bu gün şövq, ümid və hərəkət zamanıdır.

Əgər millətimiz əsrlər boyu Aşuranı bu cür israrla təbyin və bəyan etməsəydilər, mümkün idi ki, bu əhəmiyyətli hadisə yaddaşlardan silinər, yaxud da həqiqətdə baş verənlərdən daha zəif göstərilərdi.

Mən Məhərrəmlik ayında təbliğ etmək haqqında bir şey qeyd etmək istəyirəm. Mümkündür, bəziləri desinlər ki, əgər siz İmam Hüseynin (ə) hərəkatını bəyan etmək istəyirsinizsə, çox yaxşı, gedin bəyan edin, amma daha bu rövzəxanlıq, ağlayıb-sızıldamaq nədir? Gedin oturun bəyan edin ki, Həzrət filan işi gördü, bəhmən işi etdi və hədəfi də bu idi. Bu, çox səhv bir fikirdir, yanlış bir baxışdır. (Çünki) Bu Allah dostlarına, din dostlarına olan atifə və duyğu, bu emosianal bağlılıq fikri və əməli bağlılıq üçün çox dəyərli bir arxa-dayaqdır. Bu arxa-dayaq olmasa, bu yolda hərəkət etmək çox çətin olar. Belə atifi bağlılıq çox mühümdür.

Bir insanı və bir bəşər cəmiyyətini səadətə çatdıracaq hər nə varsa, Peyğəmbər (s) onların hamısını bəyan etdi. Təkcə bəyan etməklə kifayətlənmədi, bunları əmələ keçirdi və tətbiq də etdi. Bəli, Peyğəmbərin (s) zamanında İslam hökuməti və cəmiyyəti təşkil olundu, İslam iqtisadiyyatı, İslami cihad bərpa olundu, İslami zəkat (müsəlmanlardan) yığıldı və bir İslam ölkəsi və İslam nizamı quruldu. Bu nizamın qurucusu və bu qatarı bu xətdə idarə edən Peyğəmbər (s) və (ondan sonra) onun yerində oturan şəxsdir. Xətt də aydın və müəyyəndir. İslam cəmiyyəti və müsəlman şəxs bu xətdə, bu istiqamətdə və bu yolda hərəkət etməlidir. Çünki belə bir hərəkət baş tutarsa, o zaman insanlar kamala çatar, saleh və mələk xislətli olarlar, insanlar arasında zülm aradan gedər, pislik, fəsad, ixtilaf, yoxsulluq və cəhalət yox olar, habelə bəşər kamil xoşbəxtliyə yetişər və Allahın kamil bəndəsi olar.