Bizim qüvvələrimizin görə biləcəyi və gördüyü iş hərbi müşavirlik xarakterli idi, müşavirlik, yəni nə? Yəni mühüm mərkəzi və əsaslı qərargahların təşkili, strategiya və taktikaların təyin olunması, zəruri hallarda döyüş meydanına girmək və bunların hamısından daha mühüm isə həmin məntəqənin cavanlarını bəsic etmək (könüllü səfərbər etmək) idi. Əlbəttə, öz cavanlarımızın, bəsicilərimizin bir çoxu da əcələ, eşq və israrla oraya getdilər.

Hökumət ölkənin hansı sərvət və imkanlara sahib olmasından xəbərdar olmalıdır. Bu imkanların bir növü siyasi imkanlardır. Bir zaman İranı xalça və nefti ilə tanıyırdılar, bu gün isə İranı dünyada elmi, hərbi inkişafı, regional qüdrəti və dərin strategiyası ilə tanıyırlar.