Məhərrəm ayı İmam Hüseynin (ə) ayıdır, Hüseynə aid bir aydır, Seyyidüş- Şühədanın vücudunda təcəlli edən, parlayan dəyərlər ayıdır. (Məhərrəm) Şəhadət, cihad, ixlas, vəfa, güzəşt, dinin hifz olunmasına əhəmiyyət, Allah dini, habelə dinlə müxalif qüdrətlərin müqabilində dayanan müqavimət ayıdır.
Mərhum şəhid Mütəhhəri fəryad edir ki, Vallah, (bunu) bilin ki, bu günün Şimri İsrailin (sionistin) Baş naziridir. Məsələnin həqiqəti də budur. Biz Şimrə lənət deyirik, buna görə ki dünyada Şimr kimi olmaq və Şimr xislətli əməlləri yerinə yetirməyin kökünü kəsək. Biz Yezid və Ubeydullaha lənəti ona görə göndəririk ki, tağut hakimiyyətinə, Yezid xislətli hakimiyyətlərə, eyş-işrət hakimiyyətinə və dünyada möminlərə olunan zülmə qarşı mübarizə edək. Hüseyn ibn Əlinin (ə) qiyamı bunun üçün idi ki, İslami, insani və İlahi dəyərlərin əleyhinə olan hakimiyyətlərin burnunu yerə sürtsün və aradan aparsın. Bu işi də İmam Hüseyn (ə) öz qiyamı ilə yerinə yetirdi.
Hüseyn ibn Əli (ə) hər kəsə bu dərsi verdi ki, əgər şərəf, azadlıq, insanın ideal hədəfləri və müsəlmanlar üçün onların dini xətərə düşərsə, ən çətin şəraitdə dinin müdafiəsi İslami və insani bir vəzifədir. (Kimlərsə) Deməsinlər ki, şərait ağırdır, mümkün deyil, xeyr, mümkündür. Möhkəm əzm, fədakarlıq və şəhadət tələblik ruhiyyəsi ilə dini müdafiə etmək həmişə mümkündür.
İmam Hüseynin (ə) hadisəsi təkcə bir millətə nicat vermədi, bir ümmətə nicat vermədi, əksinə, bir tarixə nicat verdi. İmam Hüseyn (ə), bacısı Zeynəb (ə), o cümlədən səhabələri və dostları bu hərəkətlə tarixə nicat verdilər.
Kərbəla hadisəsindən sonra xütbə oxuyan təkcə Zeynəblə Əli ibn Hüseyn (İmam Səccad) deyildilər, əksinə, Ümmü Gülsüm, Səkinə bint Hüseyn və Fatimə bint Hüseyn də xütbə oxudular. Mən və sən "Qadın demə, dövranı dəyişən kişi de", sözünü eşidərkən dərhal göz yaşı axıdıb, lakin (bu söz) üzərində düşünməməyə adət etmişik. Güman edirəm, Əgər Yezid əvvəlcədən bilsəydi ki, (əsir etdiyi qadınlar) bu qədər başağrısı yaradacaqlar, Ömər Sədə və Şimrə qadınların hamısını birlikdə orada qətlə yetirmək göstərişini verərdi.
İmam Hüseyn (ə) vəzifəni icra etməkdən ötrü hərəkət etdi. Lakin vəzifəni yerinə yetirmək yolunda bir ehtimal insanın qüdrətə yetişməsi, bir ehtimal da insanın şəhid olmasıdır. Məqsəd budur ki, biz bu əməli yerinə yetirə bilək.
Peyğəmbərin (s) öz əli ilə düzəltdiyi, hazırladığı, islah etdiyi, (bu yolda) bütün incəlikləri ortaya qoyduğu və öz dilimizlə desək, yaratdığı almaz kimi (qiymətli) kəslər elə o cür də qaldılar. Necə ki, siz onların son nəsillərini Kərbəla səhrasında görürsünüz. Həbib ibn Məzahirlər, Müslim ibn Ovsəcələr və Cabir ibn Əbdullah Ənsarilər imtahandan üzü ağ çıxmağı bacaran kəslər idilər.
Pərdə arxasındakı hiyləgərlər bilməlidirlər ki, Qurani-Kərimin hörməti günü-gündən artacaq və onun hidayət nurları daha da parlaq olacaqdır. Bu hiyləgərliyi edənlər və onun icraçıları getdikcə artmaqda olan Quranın parlaqlığının qarşısını ala bilməyəcək qədər cılızdırlar. Allah öz işinə qalibdir.
İsveç hökuməti onu da bilməlidir ki, Quranı yandıran cinayətkarı dəstəkləməklə İslam dünyasına qarşı müharibə mövqeyi tutmuş və bütün müsəlman xalqların və onların hökumətlərinin bir çoxunun nifrət və düşmənçiliyini özünə doğru cəlb etmişdir.
İsveçdə müqəddəs Qurani-Məcidə qarşı hörmətsizlik etmək acı, hiyləgərcəsinə və təhlükə yaradacaq bir hadisədir. Bu cinayəti törədən şəxsə veriləcək ən ağır cəza bütün İslam alimlərinin yekdil nəzəridir.
Mən prezident idim və müəyyən həddə ölkə imkanları prezidentin ixtiyarında idi, yəni mənim ixtiyarımda idi. Lakin bu qoca kişi ilə qoca qadının azacıq belə olsun, gözləntiləri yox idi ki, bu evi daha yaxşısına dəyişələr, yaxud da bu evə əl gəzdirələr. Atam 1986-cı ilə qədər, anam da prezident (olduğum) dövrün axırlarına kimi o evdə yaşayırdılar, amma bu evin daha yaxşı bir vəziyyətə düşməsi üçün azacıq belə, dəyişiklik olunmadı. Bu, İslam Respublikası üçün iftixar və qürur mənbəyidir. Əlbəttə, bu işin fəziləti mənə aid deyildir, əksinə, sözün həqiqi mənasında zöhdə sahib olan və dünyanın zahiri zinətlərinə qarşı rəğbətsiz olan o iki alicənab şəxsə aiddir. Onlar üçün bunun əhəmiyyəti yox idi ki, necə və harada yaşasınlar. Atam rəhmətə gedərkən onun kitablarını çıxmaq şərtilə, bu evin əşyaları hamısı bir yerdə təxminən 45 min tümən pul elədi. Baxmayaraq ki, o gün o 45 min tümən pulu xərcləsəydilər, o pulla, məsələn, bir soyuducu və qaz almaq olmazdı. Bu onun 50 il bu şəhərin imam-camaatı, hörmətli ruhani olduğu və ona çoxlu insanların rəğbət etdiyi vaxtlar idi. Bizim keçmişdəkilərimiz belə yaşayıblar.
Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə
"Allahın rəhmət və salamı əziz şəhid Mustafa Sədrzadəyə və bütün haqq yolunun ixlaslı şəhidlərinə olsun".
Seyid Əli Xamenei
Şəhriyar şəhəri sakini gənc hərəm müdafiəçisi Mustafa Sədrzadə 2015-ci ilin Tasua günü Suriyanın Hələb bölgəsində şəhid olub. İslam İnqilabının Rəhbəri müxtəlif görüşlərdə bu şəhidin xatirəsini anaraq onun gənc nəsil üçün örnək olduğunu qeyd edib.
21.08.2023-cü il tarixdə səhər saatlarında "Mustafa kimi" adlı mərasim zamanı İnqilab Rəhbərinin "Sənin adın Mustafadır" və "Doqquzuncu günün əsgəri" adlı kitablara iki ürək sözü nəşr olundu.
Şəriətin bütün vacib hökmləri arasında əhəmiyyətli və daha əhəmiyyətli olanı vardır. Bəzən bir şey vacib olmasına baxmayaraq, ikinci dərəcədə yer alır və ərsədən xaric olur. Həcc vacibdir, lakin gördünüz ki, İmam Hüseyn (ə) öz Həccini Ümrə ilə əvəz etdi. Əgər o Həzrətin bundan öncə Həccə getmiş olduğunu və birinci vacib Həccinin olmadığını fərz etsək belə, amma (ən azından) o Həzrətin səhabələri arasında bu Həccin bəziləri üçün vacib olması mütləq idi. Lakin tərk etdilər və gəldilər. Bu nə cür oldu? Nə üçün gəldilər? Həmin mübarizəyə görə idi.
Bu bir-iki ildə keçən Məhərrəmlik bizim minillik Məhərrəmlik tariximizdə ən dolğun mənalı və ən həyacan dolu Məhərrəmlikdir. Bizim Məhərrəmliyimiz mesaj ötürən, cihad və müqavimət ocağı olan Məhərrəmlikdir. Şiə məntiqində və İslam mədəniyyətində Məhərrəmliyin mənası ideal olan haqq yolda öz qanından keçməyin, şəhid olmağın və qiyam etməyin bütün bəşəriyyət və insanlıq üçün dəyərli olmasıdır.
İnsanın bəşəriyyətin tərəqqisi üçün bir addım daha artıq məşəqqətlərə qatlaşmaq istəyinin dəyəri vardır. Məsələn, İmam Hüseynin (ə) şəhadətə çatdığı həmin o hədəf kimi. Bundan daha üstün bir şey yoxdur ki, İmam Hüseyn (ə) o qədər zəhmət çəkdi. Məgər İmam Hüseyn (ə) öz evində otura bilməzdi?
Əgər şiə tarixinin Əmirəlmöminin (ə), İmam Həsən (ə), İmam Hüseyn (ə) və Xanım Fatimeyi-Zəhra (s.ə) kimi böyük simaları olmasaydı, bu gün kitab səhifələrində nəinki təkcə şiədən, əksinə, İslamdan bir əsər-əlamət tapılmazdı. İslamı mən və sizlər üçün qoruyub-saxlayan Əlinin (ə) adı, xatırlanması və bu böyük şəxsiyyətlərin şəhadət və fədakarlıqlarını xatırlamaq olmuşdur.
İslam Respublikası qurulandan sonra elmiyyə hövzələrinin vəzifələri arasında təbliğin üstünlüyü ikiqat artmışdır, çünki dinə əsaslanan siyasi nizamın qurulması hegemonların İslamla düşmənçiliyinin artmağına səbəb olmuşdur.
Fransızlar yüz ildən çox Əlcəzairdə cinayətlər törətmiş və insanları öldürüblər. Bəlkə də bir neçə il ərzində on minlərlə insan qətlə yetirilib. Budur liberalizm?
Əgər siz liberal və azadlıq tələb edənsinizsə, necə olur ki, Hindistan kimi çoxmilyonlu bir xalqı yüz ildən artıq müddət ərzində müstəmləkə altında saxlayıb bütün sərvətlərini oradan çıxarıb kasıb bir millətə çevirirsiniz? Budur liberalizm?!
Bu gün dünyada iki cəbhə arasında qarşıdurma mövcuddur. Bir cəbhə İslam nizamıdır, digər cəbhə isə özünü liberal- demokratiya adlandıran yalançı cəbhə. Halbuki o nə liberaldır, nə də demokrat.
İmam Musa ibn Cəfərin (ə) şəxsi həyatında o Həzrətin yaxınlarından və xüsusi səhabələrindən İmamın (ə) nə üçün çalışdığından xəbəri olmayan bir kəs yox idi. İmam Musa ibn Cəfərin (ə) özü aşkar əməlləri və işarələri ilə, həmçinin yerinə yetirdiyi gizli işləri ilə bunu başqalarına göstərirdi. Hətta İmamın oturduğu xüsusi otağı haqqında o Həzrətin yaxınlarından olan hədisi nəql edən deyir ki, mən daxil oldum və gördüm ki, İmam Musa ibn Cəfərin otağında üç şey vardır: biri hədəfin cihad olduğunu çatdıran qılınc, digəri hədəfə çatmaq yolunda inqilabi və əziyyətlə dolu həyatın vasitə olmasını çatdıran cod paltar və bir də Quran var idi ki, hədəfin bu vasitələrlə Qurani bir yaşam tərzinə yetişmək olduğunu bildirirdi. Bunun üçün də bu çətinliklərə qatlaşırıq.
İslamı ictimai və siyasi məsələlərdən çıxarıb onu fərdi və insanların həyatının şəxsi məsələləri ilə məhdudlaşdırmağa çalışanların cavabı Qədir-Xum məsələsidir. Dəyərli Peyğəmbər (s) o həssas mövqedə, ömrünün son aylarında Allahın göstərişi ilə əsaslı və əhəmiyyətli bir məsələni bəyan edir və bu məsələ Peyğəmbər (s) zamanından sonrakı hökumət məsələsini bəyan etməkdir. Burada Əmirəlmömininin (imam) təyin edilməsi məsələsi təkcə mənəvi cəhətlərdən deyildir, əksinə, deyə bilərik ki, mənəvi cəhətlər təyin etməklə mümkün deyildir. Təyin etmək hökumət, ölkə idarəçiliyi, siyasət və İslam camiəsinin idarəçiliyi məsələlərində mümkündür. Peyğəmbər (s) bunları insanlara tövsiyə etdi.
Qədir-Xum məsələsi bütün müsəlmanlara aid bir məsələdir, çünki ədalətli hakimiyyət, fəzilət, və Allah vilayəti mənasındadır. Əgər Əmirəlmömininin vilayətindən yapışanlardan olmaq istəyiriksə, özümüzü və öz yaşayış mühitimizi ədalətə yaxınlaşdırmalıyıq.
Qədir-Xum hadisəsi və Əmirəlmömininin (ə) dəyərli İslam Peyğəmbəri (s) tərəfindən İslam ümmətinin Əmr sahibi ünvanında təyin olunması böyük və dolğun mənalı bir hadisədir. Bu, həqiqətdə əziz Peyğəmbərin (s) camiənin idarəçilik məsələsinə dəxalət etməsidir. Hicrətin onuncu ili Zihəccə ayının on səkkizi baş verən bu hərəkətin mənası İslamın camiənin idarəçilik məsələsinə əhəmiyyət verməsidir. Bu cür deyil ki, İslam nizamında və İslam camiəsində idarəçilik işləri öz başına buraxılsın və buna etinasız yanaşılsın. Səbəb budur ki, bir cəmiyyətin idarə olunması məsələsi həmin cəmiyyətdə olan ən təsirli məsələlərdən biridir.
İmam Hadi və digər imamların (əleyhimussəlam) hamısı Allah hakimiyyətini və İlahi qanunları cəmiyyətlər üzərində bərqərar etmək xətti üzrə hərəkət ediblər. (Bu yolda) Səylər göstərildi, cihadlar edildi, əziyyətlər çəkildi. Bu yolda zindanlara, sürgünlərə, səmərəli və mənfəət dolu şəhidliklərə təhəmmül edilmişdir.
Bu gün qərəzli və xəstə qəlbli insanlar məhkəmə sisteminə qarşı şayiə yayırlar, cəncəl yaradırlar. Məhkəmə sistmenin daxilindəki fəsad hər nə qədər az olsa da, kökündən təmizləməlisiniz.
Məhkəməyə müraciət edən şəxs qaşqabaqla qarşılaşsa, işinə baxılmış olsa belə, qəlbi sınıq halda oradan çıxacaq, ona görə də insanlarla yaxşı rəftar etmək vəzifəsi səbir və dözümlülüklə yerinə yetirilməlidir.
Həcc mərasimi bəşər cəmiyyətinin tərəqqisinə və bütün insanların əmniyyət və (mənəvi cəhətdən) sağlamlığına xidmət edə bilər. Həcc bütün bəşəriyyəti ruhi, mənəvi və əxlaqi ucalığa çatdıra bilər, bu isə bugünkü bəşərin həyati ehtiyacıdır.
İbrahimin (ə) Həcc çağırışı və onun ümumdünya dəvəti növbəti dəfə tarixin qəlbindən bütün yer üzünü müxatəb qərar verdi və qəbul etməkdə hazır olan, zikr edən qəlbləri həvəsə və şövqə gətirdi.
Bu gün dünyada əsas məsələ hegemon qüdrətlərin nüfuz etmə məsələsidir. Bu gün hamı hegemon qüdrətlər müqabilində hazır olduqlarını, qüdrətli olduqlarını və sinələrini sipər etdiklərini elan etməkdən ötrü cəm olmalıdır. Əslində, əsas məsələ budur. Bu (Həccin) dünyəvi faydalarıdır.
Şəhidin balaca övladları vardır,–təbii ki, cavandır və iki-üç övladı vardır,– bunlara bağlıdır, xanımına bağlıdır, ata və anasına məhəbbəti vardır, lakin Allaha görə, habelə dinin, İslamın və inqilabın müdafiəsindən ötrü öz övlad və xanımına olan şiddətli məhəbbətindən keçir, bunları tərk edir və gedir.
Hegemon qüdrətlər müsəlmanların vəhdəti, həmçinin cavan və dindar nəsil ilə müxalifdirlər və əllərindən gələn hər vasitə ilə onlarla mübarizə aparırlar. Bizim və bütün millətlərin vəzifəsi amerikalıların və sionistin müqabilində müqavimət göstərməkdir.
Həcc hegemonların və sionizmin bu gün və sabahın insanlarının əxlaqını tənəzzül etdirməkdən ötrü cızdığı bütün proqramları puça çıxara və təsirsiz edə bilər.
Həccin əsas köklü xitablarından biri də müsəlmanların vəhdətidir. Yəni siyasi və mədəni lokomotivlər Birinci Dünya müharibəsindən sonra Qərb hökumətlərinin əli ilə Qərbi Asiyanın siyasi və ərazi mühəndisliyinin acı təcrübəsinin təkrarlanmasına imkan verməsinlər.