İmam Hüseyn (ə) bütün dünyanın zülm və sitəmin qaranlığına büründüyü və məhkum olduğu halda, həqiqəti bəyan etməyə heç kəsin cürəti çatmadığı bir zamanda belə bir dünyanın müqabilində ayaqları əsmədi, ürəyi titrəmədi və zəiflik hiss etmədi, şübhəyə düşmədi və təkbaşına meydanın ortasına gəldi. Hadisənin əzəməti budur.

İmam Həsənin (ə) şəhadətə çatdığı vaxtdan öz şəhadətinə qədər təqribən on ildən artıq  fasilə var və bu on ildə siz görün İmam Hüseyn (ə) nələr edirdi. Təhrifə qarşı  mübarizə edirdi və o gün İslam üçün ən böyük mənəvi bəla təhrif idi.

Elə bir dövran idi ki, o günün İslam şəhərlərinə, müsəlman ölkə və millətlərinə göstəriş verilirdi ki, İslamın ən böyük şəxsiyyətinə lənət desinlər.

Əgər kimsə Əmirəlmöminin Əlinin (ə) imamət və vilayət xəttində olmaqla ittiham olunsaydı, təqibə məruz qalırdı.

Təhrif baş verən bir cəmiyyətdə qeyd etdiyimiz kimi, təhrif elə bir həddə çatır ki, bununla İslamın əsasının təhrif olunma təhlükəsi qabağa gəlir, bu zaman Allah tərəfindən bir vəzifə vardır, təbii ki, Allah insanı heç bir zaman heç bir hadisə qarşısında vəzifəsiz qoymur.

İnhiraf (təhrif) baş verdi, buna görə ki Müaviyyədən sonra elə bir şəxs hökumətə gəldi ki, hətta zahirdə belə İslama riayət etmirdi.
Belə bir şəxs o cür fəsadla Müaviyyədən sonra müsəlmanların xəlifəsi olmuşdu, Peyğəmbər (s) xəlifəsi olmuşdu. Yaxşı, Bundan da böyük təhrif?!

İmam Hüseyn (ə) belə bir vəziyyət qarşısında mübarizə edirdi.

Həqiqəti bəyan etmək və bunu bütün tarix boyu aydınlaşdırmaq üçün ən əziz yaxınlarını götürüb meydana gətirir.

İmam Hüseyn (ə) bu hərəkəti yerinə yetirməli idi və bununla göstərməli idi ki,  belə bir şəraitdə müsəlmanlar üçün vəzifə  nədən ibarətdir. Sonrakı əsrlərin müsəlmanları üçün bir proqram təqdim etdi. Lakin Hüseyn ibn Əlinin (ə) proqramı təkcə boş iddia, yəni "Göstəriş ver, özün də otur" şəklində deyildi. Praktiki bir proqram idi.

Bu, müsəlmanlar üçün qiyamətə qədər bir dərsdir. İlahi bir rənglə İslam tarixinin alnına yazıldı, fəryad etdi və bu günə qədər də nəticə verdi.

Hüseyn ibn Əlinin (ə) gördüyü həmin işi, yəni İslamı öz cihadının bərəkəti sayəsində diriltdiyi bu işi bu gün siz də o böyük şəxsiyyəti yad etməklə, onun adını anmaqla və o böyük şəxsiyyətin minbəri ilə İslam həqiqətlərini bəyan edin.

İmam Hüseyn (ə) əzadarlığı bu hədəfləri güdməlidir: bəyan etmənin, aydınlaşdırmağın, agah etmənin vüsət tapması, xalqın imanının möhkəmləndirilməsi, dindarlıq ruhiyyəsini insanlarda çoxaltmaq, şücaət və dini qeyrəti insanlarda artırmaq, xalqda olan laqeydlik, məstlik və süstlüyü aradan qaldırmaq. Bunlardır, Hüseynin (ə) qiyamı və  əzadarlığının anılmasının mənası.

"Həqiqətən, mən bu məclisləri sevirəm". Bizə aid məsələləri diri saxlayın. İmam Sadiqin o dövrdə (ə) buyurduğu, "Əhyu əmrəna" yəni Əhli-beytin (ə) işlərini diri saxlamaq ən çətin və ən təhlükəli işlərdən biri idi, böyük bir cihad idi.Heyət aydınlaşdırma cihadının məkanıdır, bəyan etmək yeridir, İslam və Ələvi maarifinin ən mühüm məfhumlarını bəyan etmək məkanıdır.